- ἱππιο-χάρμης
ἱππιο-χάρμης, ὁ, Wagenkämpfer, Il. 24, 257 Od. 11, 259. – Reiter, Aesch. Pers. 29; auch κλόνος, 106.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἱππιο-χάρμης
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μενεχάρμης — μενεχάρμης, ὁ (Α) μενεφύλοπις*. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μενε (βλ. μένω) + χάρμης (< χάρμη «μάχη»), πρβλ. ιππιο χάρμης] … Dictionary of Greek
