- ἑρμήνευμα
ἑρμήνευμα, τό, die Auslegung, Deutung, οὐ δεῖ π οικίλων ἑρμηνευμάτων Eur. Phoen. 473; Andr. 46 Herc. Für. 1137.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἑρμήνευμα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ἑρμήνευμα — interpretation neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ερμήνευμα — το (AM ἑρμήνευμα) [ερμηνεύω] ερμηνεία, εξήγηση αρχ. σύμβολο, μνημείο … Dictionary of Greek
ερμήνευμα — το εξήγηση, ερμηνεία, απόδοση ενός νοήματος, μιας λέξης … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἑρμηνευμάτων — ἑρμήνευμα interpretation neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρμηνεύμασιν — ἑρμήνευμα interpretation neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἑρμηνεύματα — ἑρμήνευμα interpretation neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σολοιτύπος — ον, Α 1. αυτός που σφυρηλατεί όγκο από σίδηρο 2. αυτός που σφυρηλατήθηκε στους Σόλους τής Κύπρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. λ., με β συνθετικό το τύπος (< τύπτω «χτυπώ») και α συνθετικό, κατά την πιθανότερη άποψη, με βάση το δεύτερο ερμήνευμα το… … Dictionary of Greek
στίλη — ἡ, Α σταγόνα, στάλα. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται μία φορά στις Σφήκες τού Αριστοφάνη και έχει προκαλέσει μεγάλη σύγχυση στους αρχαίους λεξικογράφους ως προς τη σημ. και την ετυμολόγησή της. Οι αρχαίοι σχολιαστές δίνουν το ερμήνευμα στίλην ὅτι… … Dictionary of Greek
άρμα — Αρχαία πόλη της Ταναγραίας στη Βοιωτία. Πήρε το όνομά της από το άρμα του Αμφιάραου που, σύμφωνα με τοπική παράδοση, εξαφανίστηκε στη θέση αυτή κατά τη φυγή των Αργείων από τις Θήβες. Την πόλη αυτή μνημονεύει και ο Όμηρος. * * * (I) ἄρμα, η (Α)… … Dictionary of Greek
αινόδρυπτος — αἰνόδρυπτος, ον (στην κλητική αἰνόδρυπτε, λέξη τού Θεοφράστου για τις δούλες) αυτός που χτυπήθηκε, που μαστιγώθηκε ή που γρατσουνίστηκε. Η γραφή αἰνόθρυπτε με την οποία άλλοι σχολιαστές διαβάζουν τον σχετικό στίχο τού Θεόφραστου μάς δίνει ωστόσο… … Dictionary of Greek
αμάλγαμα — Κράμα υδραργύρου με ένα ή περισσότερα μέταλλα (π.χ. κασσίτερο, ψευδάργυρο, χρυσό, χαλκό). Μπορεί να είναι είτε υγρό είτε παχύρρευστη μάζα είτε στερεό, σε κανονική θερμοκρασία, ανάλογα με την εκατοστιαία περιεκτικότητά του σε υδραργύρο. Το α.… … Dictionary of Greek
