ὑπαί

ὑπαί

ὑπαί, p., bes. ep. = ὑπό; Hom., wo Wolf diese Form gewählt hat, wenn in ὑπό die letzte Sylbe lang werden soll, während das folgende Wort mit δ anfängt, Il. 3, 217. 10, 376. 11, 417. 12, 149. 15, 4, Hes. Sc. 71, od. mit π, Il. 2, 824; vor λ, ν, ρ, selbst vor Vocalen, Il. 15, 275, hat er ὑπό beibehalten. Auch bei att. Dichtern einzeln, wie Ar. Ach. 970 Aesch. Ag. 866 Ch. 606, u. adv., Ag. 918. 1136 Eur. El. 1187.


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • υπαί — Α (ποιητ. τ.) βλ. υπό …   Dictionary of Greek

  • ὑπαί — ὑπό úpa epic (indeclform prep) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Accentuation Du Grec Ancien — L accentuation du grec ancien distingue trois accents : aigu (´), grave ( ) et circonflexe (῀) ; ils indiquent une élévation de la voix au niveau de la voyelle frappée par l accent. L accent aigu peut être porté par une voyelle brève ou …   Wikipédia en Français

  • Accentuation du grec — ancien L accentuation du grec ancien distingue trois accents : aigu (´), grave ( ) et circonflexe (῀) ; ils indiquent une élévation de la voix au niveau de la voyelle frappée par l accent. L accent aigu peut être porté par une voyelle… …   Wikipédia en Français

  • Accentuation du grec ancien — L accentuation du grec ancien distingue trois accents : aigu (´), grave ( ) et circonflexe (῀) ; ils indiquent une élévation de la voix au niveau de la voyelle frappée par l accent. L accent aigu peut être porté par une voyelle brève ou …   Wikipédia en Français

  • υπό — ὑπὸ, ΝΜΑ και επικ. τ. ὑπαί και αιολ. τ. ὐπά και βοιωτ. τ. ὑπά και αιολ. τ. ὑπύ και αρκαδικός τ. ὁπύ και οἱπό, Α δισύλλαβη πρόθεση που συντάσσεται με γεν., αιτ. και, μόνον στην αρχαία με δοτ. ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΗΜΑΣΙΑ: Ι. (με γεν.) δηλώνει: 1. την αιτία… …   Dictionary of Greek

  • CARCHEDON — I. CARCHEDON Graecis dicitur Carthago, unde Poenulus Plautina Comoedia Carchedonius dicitur. Dionys. v. 195. Τοῖς δ᾿ ἐπὶ Καρχηδὼν πολυήρατος ἀμπέχει ὅρμον, Καρχηδὼν, Λιβύων μὲν, ἀτὰρ πρότερον Φοινίκων, Καρχηδὼν, ἣν μῦθος ὑπαὶ βοῒ μετρηθῆναι. Vide …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CEMPSI — populi Hispaniae citerioris ad montis Pyrenaei radices incolentes, in regno Aragonio, quorum oppid. Venasque, ad amnem Esseram, ad radices Pyrenaeorum in limite Galliae ab Osca ad 15. leuc. inter montes distrans. Horum meminit Dionys. v. 338.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIDO — sive Eliza, Beli vel Metrae Tyriorum Regis filia, quae primis nuptiis Sichaeo Herculis sacerdoti iuncta fuit; quem cum Pygmalion, Elizae frater, thesauris eius inhians ante aram obtruncasset, illa in somniis monita, cum iis, quibus Pygmalionem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HARPE — I. HARPE ensis falcatus, quo Mercurius usus fertur, in occidendo Argo illo centoculo, et Perseus in amputando Medusae capite. Lucan. Civ. Bell. l. 9. v. 662. et seqq. Et subitus praepes Cyllenida sustulit Harpen, Harpen alterius monstri iam caede …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYPOCAUSTUM — inter loca, quae non essent intra balneas, sed iis tantum inserviebant, Vitruv. infra laudaudo fuit fornax seu caminata structura subrerranea, Calidario, Calidae lavationi, atquae Vasario (Balnearum partibus) subposita, in qua ad calefaciendum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”