- ὑπερ-πλουτέω
ὑπερ-πλουτέω, übermäßig reich sein; Ar. Plut. 354 u. in späterer Prosa, Luc. Tim. 45; Ath. XII, 551 a.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὑπερ-πλουτέω, übermäßig reich sein; Ar. Plut. 354 u. in späterer Prosa, Luc. Tim. 45; Ath. XII, 551 a.
http://www.zeno.org/Pape-1880.