- ὑπερ-πονέω
ὑπερ-πονέω, übermäßig arbeiten, sich anstrengen, Xen. Mem. 1, 2, 4; – üb. dulden, σφὼ δ' ἀντ' ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου κακὰ ὑπερπονεῖτον, Soph. O. C. 345; τῷ πολέμῳ, Plut. Nic. 21; – für Einen sich anstrengen, leiden, τινός, Plat. Legg. IV, 717 c. – Auch im med., ὑπερπονεῖσϑαί τινος, für Einen Mühe auf sich nehmen, Soph. Ai. 1289.
http://www.zeno.org/Pape-1880.