ἐμ-βόλιμος, eingeschaltet; μήν Her. 1, 32. 2, 4 u. Sp., wie Plut. Num. 18 D. Sic. 1, 50; ἡμέρα D. Cass. 48, 33. – Untergeschoben, Hesych. ἔπη; – παῖδες Eupol. bei Schol. Ar. Nub. 1001, scheint in ἐκβόλιμοι zu ändern.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
олово — оловянный, прилаг., укр. олово свинец , блр. волово, др. русск., ст. слав. олово μόλυβδος (Супр.), болг. олово, сербохорв. о̏лово, о̏д олова, словен. оlо̑v, olovo (Долобко, ZfslPh 3, 131), чеш., слвц. оlоvо, польск. oɫow, в. луж. wоɫоj, н. луж.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
αποβολιμαίος — ἀπολιμαῑος, ον (Α) 1. φρ. «ἀποβολιμαῑος τῶν ὅπλων» αυτός που πετάει τα όπλα του 2. ο ανάξιος λόγου, αυτός που είναι για πέταμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < απο * + βόλιμος < βόλος ή βολή < βάλλω] … Dictionary of Greek
