- ἐγ-κουράς
ἐγ-κουράς, άδος, ἡ, Deckengemälde, Aesch. fr. 126.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἐγ-κουράς
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κουράς — κουράς, άδος, ἡ (Α) [κουρά] (κατά τον Ησύχ.) 1. η οροφή 2. η ζωγραφική σε οροφή … Dictionary of Greek
κουράς — κουρά̱ς , κουρά cropping fem acc pl (attic ionic) κουράς painting on a ceiling fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουρᾶς — κουρά cropping fem gen sg (attic doric ionic aeolic) κουρεύς barber masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κούρας — κούρᾱς , κόρη girl fem acc pl (epic ionic) κούρᾱς , κόρη girl fem gen sg (attic epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κουράδι — κουράς painting on a ceiling fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
CURETES — populi Cretae, qui et Corybantes, et Idaei Dactyli appellati sunt, ex Ida Phrygiae monte (ut quidam volunt) oriundi. Dicti Κουρῆτες Straboni, l. 10. ἀπὸ τῆς κουρᾶς, h. e. ae tonsura, anteriorem enim capitis partem detonsam gestabant, ne hostes… … Hofmann J. Lexicon universale
κουρά — I (Kura). Ποταμός (1.530 χλμ.) της νοτιοδυτικής Ασίας, που διαρρέει την Τουρκία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν. Πηγάζει από τα όρη Κισιριντάγι στη βορειοανατολική Τουρκία, και εκβάλλει στην Κασπία θάλασσα, νότια του Μπακού. Έχει έκταση λεκάνης… … Dictionary of Greek
μεσοκουράδες — μεσοκουράδες, αἱ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «δένδρα τὰ ὑπὸ ἀνέμων καταγέντα καὶ εἶδος κουρᾱς». [ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο) * + κουράς, άδος (< κουρά), πρβλ. εγ κουράδες] … Dictionary of Greek
CORALLIUM — recentioribus Graecis Κοράλλιον, antiquioribus Κουράλιον. Dionys. Πάντα γὰρ λίθος ἐςτὶν ἐρυθροῦ κουραλίοιο. Unde et Ovid. l. 15. Met. v. 416. Sic et Curalium, quô primum contigit auras Tempore durescit. λιθόδενδρον est, i. e. arbustum seu frutex… … Hofmann J. Lexicon universale
CUREOTIS — tertius dies Apaturiorum, sic dictus παρὰ τῆς κουρᾶς ἢ τῶ κούρων, a tonsura, aut a pueris. Nam a parentibus pueri ad Tribules adducebantur, ibique tondebantur, ac Sodalitatibus, sive tribubus adscribebantur. Quod respondet, opinor, Romanorum mori … Hofmann J. Lexicon universale
άκουρος — (I) ἄκουρος, ον (Α) αυτός που δεν έχει παιδιά και κυρίως αρσενικό κληρονόμο. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ στερητ. + κοῦρος «αγόρι»]. (II) –ο, (Α ἄκουρος, ον) [κουρά] ακούρευτος, αξύριστος νεοελλ. 1. «άκουροι και κουρεμένοι», άνθρωποι από κάθε τάξη και κάθε… … Dictionary of Greek
