ἐφ-ηβικός, ή, όν, den ἔφηβος betreffend, zum Jüngling gehörig; εἵματα ἐφαβικά, Jünglingskleider, Theocr. 23, 56; τὸ ἐφηβικόν, das Jünglingsalter, Luc. Nav. 3; der den Epheben im Theater angewiesene Platz, Schol. Ar. Av. 795; Poll. 4, 122.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ηβικός — ή, ό (Α ἡβικός, ή, όν) [ήβη] νεοελλ. 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ήβη («ηβική χώρα») 2. ανατ. «ηβική σύμφυση» εύκαμπτη ινοχόνδρινη συνάρθρωση τών δύο ηβικών οστών στη μέση γραμμή τού πρόσθιου κάτω τμήματος τής κοιλιακής χώρας αρχ.… … Dictionary of Greek
ηβικός — ή, ό αυτός που αναφέρεται στην ήβη: Ηβική χώρα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
ἡβικῆς — ἡβικός fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡβική — ἡβικός fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἡβικήν — ἡβικός fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ήβη — I Αρχαιοελληνική θεότητα. Ήταν κόρη του Δία και της Ήρας. Σύμφωνα με τον μύθο, οι Αθάνατοι την πάντρεψαν με τον Ηρακλή μετά την αποθέωσή του. Προσωποποίηση της νεότητας, είχε τα καθήκοντα της οινοχόου των θεών και ιδιαίτερης θεραπαινίδας της Ήρας … Dictionary of Greek
υποηβικός — ή, ό, Ν ανατ. αυτός που βρίσκεται κάτω από την ηβική σύμφυση. [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + ηβικός. Η λ. αποτελεί απόδοση τού γαλλ. sous pubien] … Dictionary of Greek
υφηβικός — ή, ό, Ν ανατ. αυτός που βρίσκεται κάτω από την ηβική χώρα («υφηβική καμπή»). [ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο) * + ηβικός] … Dictionary of Greek
