- ἐπί-κροτος
ἐπί-κροτος, festgeschlagen, fest, hart, vom Boden oder Wege, ἐν τῷ ἐπικρότῳ ἱππεύειν Xen. Hipp. 3, 14; ἐπίκροτον ποιεῖν, feststampfen, Arist. H. A. 5, 33; Sp., auch τὸ ἐπ. τοῦ λόγου, Philostr. v. soph. 1, 7.
http://www.zeno.org/Pape-1880.