- ἐπι-τειχισμός
ἐπι-τειχισμός, ὁ, = ἐπιτείχισις, τῇ χώρᾳ Thuc. 1, 122; Xen. Hell. 5, 1, 2; ἕτερον κατὰ τῆς πόλεως ἐπιτειχισμὸν ἐζήτει Dem. 18, 87, er versuchte einen Angriff; übertr., Philo.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἐπι-τειχισμός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θεοδόσιος — I Όνομα αυτοκρατόρων του Βυζαντίου. 1. Θ. ο Μέγας (Ισπανία 346 – Μιλάνο 395). Αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (379 395) και μετά το 388 και της Δυτικής. Στην Ανατολή διαδέχθηκε τον Βαλέντιο –που βρήκε τραγικό τέλος στην… … Dictionary of Greek
