- ἐπι-στένω
ἐπι-στένω, = ἐπιστενάζω, Hes. Th. 679; Soph. Tr. 943; τί λίαν τοῖςδ' ἐπιστένεις τέκνοις Eur. Med. 929; auch in Prosa, Plut. Caes. 21, absol., Cat. min. 3 u. a. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἐπι-στένω, = ἐπιστενάζω, Hes. Th. 679; Soph. Tr. 943; τί λίαν τοῖςδ' ἐπιστένεις τέκνοις Eur. Med. 929; auch in Prosa, Plut. Caes. 21, absol., Cat. min. 3 u. a. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
επιστένω — ἐπιστένω (AM) [στένω] θρηνώ για κάτι («τί δὴ τάλαινα τοῑσδ’ ἐπιστένεις τέκνοις;», Ευρ.) αρχ. στενάζω αμέσως μετά («ὡς ἔφατο κλαίουσ’ ἐπὶ δ’ ἔστενε δῆμος ἀπείρων», Ομ. Ιλ.) … Dictionary of Greek