- ἄοζος
ἄοζος (vielleicht mit αἰζηός verwandt), ὁ, Diener, bes. Opferdiener, Aesch. Ag. 223; Hesych. μάγειροι, ὑπηρέται, ϑεράποντες, ἀκόλουϑοι; ἄζοι Ath. VI, 267 c ist wohl corrumpirt.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἄοζος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ἄοζος — with no masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άοζος — (I) ἄοζος, ο (Α) θεράπων, υπηρέτης, ακόλουθος, ειδικά αυτός που προσφέρει υπηρεσίες σε ναό. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για μεταομηρικό επιτατικό τ. του όζος «κλάδος, βλαστός γόνος, σύντροφος» με α αθροιστικό, πιθ. από επίδραση του ρ. αοσσέω «βοηθώ» κατ… … Dictionary of Greek
ἀόζοις — ἄοζος with no masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀόζους — ἄοζος with no masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄοζοι — ἄοζος with no masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἄοζον — ἄοζος with no masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άζος — Μυθολογικό πρόσωπο. Ιδρυτής της φρυγικής πόλης Αζείας, κοντά στην Τροία. Ο Ά. έφερε στους Τρώες το Παλλάδιον, ξύλινο ομοίωμα της Παλλάδας, που είχε την ιδιότητα να προστατεύει την πόλη από τους εχθρούς της. Αργότερα, οι κάτοικοι της πόλης… … Dictionary of Greek
όζος — (I) ο (Α ὄζος και αιολ. τ. ὔσδος) 1. το σημείο τού στελέχους τού φυτού από όπου εκφύεται το φύλλο ή το κλαδί, αλλ. κόμβος, γόνατο 2. κλαδί, κλωνάρι, βλαστός 3. άγονος οφθαλμός ή κόμβος, οφθαλμός φυτού ο οποίος δεν βλάστησε («τυφλοὶ ὄζοι», Θεόφρ.) … Dictionary of Greek
όζω — (Α ὄζω και δωρ. τ. ὄσδω) 1. αναδίδω δυσοσμία, μυρίζω άσχημα, βρομάω («ὄζειν κακὸν τῶν μασχαλῶν», Αριστοφ.) 2. μτφ. αφήνω να διαφαίνεται, παρέχω την αίσθηση, υπενθυμίζω (ὄζειν... καλοκαγαθίας», Ξεν.) (μσν αρχ.) 1. ευωδιάζω, αποπνέω ευχάριστη οσμή… … Dictionary of Greek
