- ἄ-καυλος
ἄ-καυλος, ohne Stengel, Athen. II, 69 e; von Federn, ohne Kiel, Arist. part. anim. 4, 12.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἄ-καυλος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
καύλος — καῡλος, το (Μ) βλαστός. [ΕΤΥΜΟΛ. < καυλός, ὁ, με αλλαγή γένους και αναβιβασμό τού τόνου] … Dictionary of Greek
καυλός — stem masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυλός — ο (ΑΜ καυλός) 1. το μέρος τού φυτού που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια τού εδάφους, ο βλαστός («ἤ σίλφιον ἤ ὀπὸς ἤ καυλός», Ιπποκρ.) 2. το ανδρικό μόριο 3. αρχιτ. ο κορμός τού κίονα, δηλαδή ο κίονας χωρίς το κιονόκρανο αρχ. 1. η θήκη στην οποία … Dictionary of Greek
καυλοί — καυλός stem masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυλούς — καυλός stem masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυλῷ — καυλός stem masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καυλόν — καυλός stem masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μακρόκαυλος — μακρόκαυλος, ον (Α) (για φυτό) αυτός που έχει μακρύ στέλεχος. [ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο) * + καυλός (πρβλ. μονό καυλος, πλατύ καυλος)] … Dictionary of Greek
πλαγιόκαυλος — ον, Α (για φυτό) αυτός που έχει καυλούς προς τα πλάγια. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλάγιος + καυλός (πρβλ. μεγαλό καυλος, πλατύ καυλος)] … Dictionary of Greek
χαμαίκαυλος — ον, Α (για φυτό) χαμαίζηλος. [ΕΤΥΜΟΛ. < χαμ(αι) * + καυλός (πρβλ. λευκό καυλος, πολύ καυλος)] … Dictionary of Greek
αυλός — Πνευστό μουσικό όργανο αρχαιότατης προέλευσης. Αιγυπτιακές τοιχογραφίες μάς πληροφορούν ότι οι Αιγύπτιοι γνώριζαν τουλάχιστον τρία είδη α.: τους ευθύαυλους μιμ με επιστόμιο και πέντε οπές, τους πλαγίαυλους σέμπι, που παίζονταν περίπου όπως και τα … Dictionary of Greek
