ὁμοῤ-ῥοθέω

ὁμοῤ-ῥοθέω, zusammen rauschen, zusammen rudern, Orph. Arg. 257; ἐρέτας ὁμοῤῥοϑήσοντας, Plut. de amic. multit. p. 291; übereinstimmen, δέδρακα τοὔργον, εἴπερ ἥδ' ὁμοῤῥοϑεῖ, Soph. Ant. 532; ἓν λόγοισι τοῖς ἐμοῖς ὁμοῤῥοϑεῖ, Eur. Or. 529; neben συνϑέλω, Ar. Av. 851; Sp., κρότῳ ὀστράκων ὁμοῤῥοϑοῠντι Ael. H. A. 6, 32.