- ὁμ-ηρέτης
ὁμ-ηρέτης, ὁ, = συνηρέτης, Phot. erkl. ὁμόψηφος, ὁμογνώμων.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὁμ-ηρέτης, ὁ, = συνηρέτης, Phot. erkl. ὁμόψηφος, ὁμογνώμων.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
συνηρέτης — και αττ. τ. ξυνηρέτης, ὁ, Α (κατά τον Φώτ.) «σύμφωνος». [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ηρέτης (< ἐρέτης «κωπηλάτης»), πρβλ. ὑπ ηρέτης. Το η τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως] … Dictionary of Greek
ερέτης — ο (AM ἐρέτης) κωπηλάτης αρχ. 1. (στον πληθ. μετωνυμικώς) oἱ ἐρέται τα κουπιά 2. μτφ. φρ. «κυλίκων ἐρέται» για οινοπότες ή μέθυσους. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ερέτης ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *er∂ «κωπηλατώ, κωπηλάτης» και πιθανώς προήλθε από ένα πρωταρχικό… … Dictionary of Greek
καθυπηρετώ — καθυπηρετῶ, έω (AM) (επιτατ. τού υπηρετώ) υπηρετώ, βρίσκομαι στην υπηρεσία κάποιου μσν. υπακούω αρχ. μέσ. καθυπηρετούμαι, έομαι βοηθώ, παραστέκομαι σε κάποιον ή σε κάτι. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ὑπ ηρετῶ (< ὑπ ηρέτης)] … Dictionary of Greek