- ὁρκωτής
ὁρκωτής, ὁ, der einen Eid schwören läßt, der Vereidiger, Xen. Hell. 6, 5, 3.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὁρκωτής
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ορκωτής — ὁρκωτής, ὁ (Α) [ορκώ] αυτός που επιβάλλει σε κάποιον να δώσει όρκο ενώπιον δικαστηρίου («ἐξέπεμψαν τοὺς ὁρκωτὰς καὶ ἐκέλευσαν τὰ μέγιστα τέλη ἐν ἐκάστῃ πόλει ὁρκῶσαι», Ξεν.) … Dictionary of Greek
ὁρκωτής — the officer who administers the oath masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁρκωταί — ὁρκωτής the officer who administers the oath masc nom/voc pl ὁρκωτός bound by oath fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁρκωτοῦ — ὁρκωτής the officer who administers the oath masc gen sg ὁρκωτός bound by oath masc/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὁρκωτάς — ὁρκωτά̱ς , ὁρκωτής the officer who administers the oath masc acc pl ὁρκωτά̱ς , ὁρκωτής the officer who administers the oath masc nom sg (epic doric aeolic) ὁρκωτά̱ς , ὁρκωτός bound by oath fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ορκιστής — ὁρκιστής, ὁ (Α) [ορκίζω] ορκωτής* … Dictionary of Greek
ορκωμότης — ὁρκωμότης, ὁ (Α) 1. αυτός που έχει δεσμευθεί με όρκο, που έχει ορκιστεί 2. αυτός που ορκίζει σε δικαστήριο, ορκωτής*. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. «εκ συναρπαγής» από τη φρ. ὅρκον ὀμόσαι, με επίθημα της (πρβλ. συν ωμότης). Το ω τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω… … Dictionary of Greek
