ὁποτερος-οῦν

ὁποτερος-οῦν, welcher von beiden auch immer, uter cunque; περὶ ἀμφότερα ϑἄτερον ὁποτερονοῦν γιγνόμενον, Plat. Soph. 255 a; Men. 98 d; κἂν ἀδικῶσιν ὑμῶν ὁποτεροιοῦν, σὺν τοῖς ἀδικουμένοις ἐσόμεϑα, Xen. Cyr. 3, 2, 22; εἰ δ' ἀμνημονοῠσιν ὁποτεροιοῦν, Thuc. 5, 18, eine von beiden Parteien, welche es auch sei.