- ἀῤῥεν-ωπός
ἀῤῥεν-ωπός (fem. -ωπή Luc. Fugit. 27), von männlichem Aussehen, mannhaft, γυνή Arist. Gen. anim. 2, 5; στολή Ael. N. A. 2, 11; τὸ ἀῤῥενωπόν, Männlichkeit, Plat. Legg. VII, 802 e u. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀῤῥεν-ωπός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
-ωπός — ΝΜΑ β συνθετικό πολλών ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται σε ΙΕ ρίζα *okw «βλέπω» (βλ. λ. ὄπωπα) και σημαίνει αυτόν που έχει την όψη την οποία δηλώνει το α συνθετικό (πρβλ. αρρεν ωπός, σκυθρ ωπός). Το β συνθετικό ωπός… … Dictionary of Greek
όπωπα — ὄπωπα (Α) παρακμ. β τού ορώ. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο μέλλ. τού ρήματος ὁρῶ, άω*, ὄψομαι, όπως και ο παθ. αόρ. ὤφθην, ο παθ. παρακμ. β ὦμμαι και ο ενεργ. παρακμ. β ὄπωπα (με αττικό αναδιπλασιασμό, πρβλ. ὄλωλα), ανάγονται σε ΙΕ ρίζα *okw (< *ә3ekw ) «βλέπω»… … Dictionary of Greek
μαρμαρωπός — μαρμαρωπός, ή, όν (Α) αυτός που έχει ακτινοβόλα, λαμπερά μάτια («Λύσσα μαρμαρωπός», Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μάρμαρος + ωπός (ὤψ, ὠπός «μάτι, όψη»), πρβλ. αρρεν ωπός σκυθρ ωπός] … Dictionary of Greek
πυρωπός — ή, ό / πυρωπός, όν, ΝΑ 1. αυτός που έχει το χρώμα τής φωτιάς, όμοιος με φωτιά 2. αυτός που έχει φλογερό βλέμμα νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το πυρωπό (ορυκτ.) πυριτικό ορυκτό τού μαγνησίου και τού αργιλίου που ανήκει στην ομάδα τών γρανατών και τού… … Dictionary of Greek
