ἀν-ήκουστος

ἀν-ήκουστος

ἀν-ήκουστος, nicht zu hören; so schrecklich, daß man es nicht hören kann, Soph. El. 1399; neben ἀϑέμιτα καὶ ατέλεστα – ϑεοῖς καὶ ἡμῖν Antiph. 1, 22, was man nicht hören darf; nicht gehorchend, τὸ ἀνήκουστον, Ungehorsam, Xen. Cyn. 3, 8.


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • νήκουστος — νήκουστος, ον (Α) 1. αυτός που δεν ακούει, κουφός 2. άγνωστος, ανήκουστος. [ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. πρόθημα νη * + ακουστός (< ἀκούω), πρβλ. αν ήκουστος] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”