φατός — (I) ή, όν, Α 1. αυτός για τον οποίο γίνεται λόγος 2. αυτός για τον οποίο πρέπει ή μπορεί να γίνει λόγος («τὸ μήτε φατὸν μήτε ῥητὸν κάλλος», Πλούτ.) 3. μτφ. περίφημος, ξακουστός. επίρρ... φατῶς Α ρητώς. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φᾰ τής συνεσταλμένης… … Dictionary of Greek
θεσπέσιος — Όνομα αγίων της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. 1. Καταγόταν από την Καππαδοκία. Διακρίθηκε για τη χριστιανική δράση του. Κατέστρεψε ειδωλολατρικούς ναούς και βωμούς και γι’ αυτό φυλακίστηκε και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό επί Αλεξάνδρου Σεβήρου. Η… … Dictionary of Greek
ημίφατος — ἡμίφατος, ον (Α) ειπωμένος κατά το ήμισυ, μισοειπωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + φατός (< φημί), πρβλ. θέσ φατος, πολύ φατος] … Dictionary of Greek
μεγαλήφατος — μεγαλήφατος, ον (Α) εγκωμιαστικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέγας, μεγάλου + συνδετικό φωνήεν η (για μετρικούς λόγους) + φατός (< φημί), πρβλ. θέσ φατος, οδυνή φατος] … Dictionary of Greek
dheu̯es-, dhu̯ē̆s-, dheus-, dhū̆ s- — dheu̯es , dhu̯ē̆s , dheus , dhū̆ s English meaning: to dissipate, blow, etc. *scatter, dust, rain, breathe, perish, die Deutsche Übersetzung: ‘stieben, stäuben, wirbeln (nebeln, regnen, Dunst, Staub; aufs seelische Gebiet angewendet:… … Proto-Indo-European etymological dictionary
θέσφατος — η, ο (Α θέσφατος, ον) (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τά θέσφατα οι θείες εντολές ή προφητείες, οι χρησμοί αρχ. 1. αυτός που έχει εξαγγελθεί, που έχει λεχθεί από τον θεό, μοιραίος 2. ο σταλμένος από τον θεό, ο θείος 3. φρ. «θέσφατόν ἐστι» είναι ορισμένο … Dictionary of Greek
περίσφατος — ον, Α (κατά τον Ησύχ.) «ἐπιθρήνητος καὶ μοχθηρᾱς ἐπιφωνήσεως ἄξιος, ἐπονείδιστος». επίρρ... περισφάτως 1. κατά τρόπο επονείδιστο 2. (κατά τον Ησύχ.) «περιωδύνως, περιβοήτως» 3. φρ. «περισφάτως ἔχω» είμαι λυπημένος, μελαγχολικός (Τραγ. Αδέσπ.).… … Dictionary of Greek