- ἀλλό-χροος
ἀλλό-χροος, zsgzg. -χρους, von anderer, veränderter Farbe, accus., Eur Hipp. 174.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀλλό-χροος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ευμορφόχροος — εὐμορφόχροος, οον (Μ) αυτός που έχει ωραίο χρώμα, ο χρωματισμένος ωραία. [ΕΤΥΜΟΛ. < εύμορφος + χροος (< χρως «χρώμα, απόχρωση»), πρβλ. αλλό χροος, μελανό χροος] … Dictionary of Greek
αλλόχρους — ουν και οος, ον (Α ἀλλόχρους) (Ν σπανιότερα και άλλοχρος, η, ο) ο αλλαγμένος κατά το χρώμα, αυτός τού οποίου έχει αλλάξει το χρώμα νεοελλ. ο δεκτικός αλλαγής χρώματος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλλο * + χρους < χροος < χρως. ΠΑΡ. αρχ. ἀλλοχροῶ] … Dictionary of Greek
εξάπτω — (I) ἐξάπτω [άπτω] (Α) 1. δένω, προσδένω, εξαρτώ από κάπου («ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλώδιον», Αριστοφ.) 2. συνάπτω, συνδέω («τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῡ Πειραιῶς καὶ τὴν γῆν τῆς θαλάσσης», Πλούτ.) 3. θεωρώ κάτι άμεσα συνδεόμενο ή εξαρτώμενο με κάτι… … Dictionary of Greek
σύγχρους — ουν και οος, οον, Α 1. αυτός που έχει το ίδιο χρώμα με κάποιον άλλο 2. αυτός που συγχρωτίζεται, που συναναστρέφεται κάποιον. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + χρους / χροος (< χρώς, χρωτός «χρώμα»), πρβλ. κατά χρους] … Dictionary of Greek
τοιουτόχρους — ουν, και ασυναίρ. τ. τοιουτόχροος, οον, Α αυτός που έχει τέτοιο χρώμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < τοιοῦτος + χροος / χρους (< χρώς, χρωτός «χρώμα, επιδερμίδα»), πρβλ. ἀλλό χρους] … Dictionary of Greek
