ισόβοιος — ἰσόβοιος ον (Α) 1. αυτός που έχει αξία ενός βοδιού 2. (κατά τον Ησύχ.) το ουδ. ως ουσ. τὸ ἰσόβοιον άνθος με μήκωνα (παπαρούνα). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱσ(ο) * + βοιος (< βοῦς), πρβλ. ἀλφεσί βοιος, μυριό βοιος] … Dictionary of Greek
εχέβοιον — ἐχέβοιον, τὸ (Α) ο ιμάντας που προσδένεται στον ζυγό τού αρότρου, το μεσάβοιον*. [ΕΤΥΜΟΛ. < εχε * (< έχω I) + βοιος, ον (< *βόFιος), τ. στον οποίο απαντά ως β συνθετικό η λ. βους πρβλ. αλφεσί βοιος, εκατόμ βιος] … Dictionary of Greek
αρχεσίμολπος — ἀρχεσίμολπος, ον (Α) (για μούσα) αυτή που αρχίζει το τραγούδι. [ΕΤΥΜΟΛ. < αρχεσι (< αρχε *, κατά το πρότυπο των συνθέτων του τύπου ακεσί μβροτος, αλγεσί θυμος, αλφεσί βοιος κ.ά.) + μολπος < μέλπω «ψάλλω, τραγουδώ»] … Dictionary of Greek
φοβεσάνωρ — ορος, ὁ, ἡ, Α αυτός που φοβίζει τους ανθρώπους. [ΕΤΥΜΟΛ. < φοβεσ(ι) (< φοβῶ) + άνωρ (< ἀνήρ, ἀνδρός), πρβλ. λιπεσ άνωρ. Η μορφή τού α συνθετικού κατά το αρχεσι (< αρχε * κατά το πρότυπο τών σύνθ. σε σι , πρβλ. ἀλγεσί θυμος, ἀλφεσί… … Dictionary of Greek
φοβεσιστράτη — ἡ, Α (ως προσωνυμία τής θεάς Αθηνάς) αυτή που προκαλεί φόβο στα αντίπαλα στρατεύματα. [ΕΤΥΜΟΛ. < φοβεσ(ι) (< φοβῶ) + στρατός. Η μορφή τού α συνθετικού αναλογικά προς το αρχεσι (< αρχε * κατά το πρότυπο τών σύνθ. σε σι , πρβλ. ἀλγεσί… … Dictionary of Greek
αλφεσίβοιος — ἀλφεσίβοιος, α, ον (Α) 1. αυτός που φέρνει, που προσκομίζει βόδια 2. φρ. «παρθένοι ἀλφεσίβοιαι», αυτές που προσκόμιζαν στους γονείς τους πολλά βόδια από τους μνηστήρες, δηλ. αυτές που θαυμάζονταν από πολλούς, οι πολύφερνες, οι περιζήτητες «ὕδωρ… … Dictionary of Greek