- ἀνά-μιγα
ἀνά-μιγα, nur in der poet. Form ἄμμιγα, vermischt, durch einander, zugleich, τινί, Ap. Rh. 1, 573; Theaet. 4 (VII, 444); Ep. ad. 524 (VII, 12) u. sonst Sp.; auch τινός, Simm. Theb. 2 (VII, 22).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀνά-μιγα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μιξ — μίξ (ΑΜ) επίρρ. μίγα*. [ΕΤΥΜΟΛ. Επίρρ. που σχηματίστηκε κατ απόσπαση από επιρρήματα σε μιξ (πρβλ. ανα μίξ, επι μίξ), βλ. μίγνυμι] … Dictionary of Greek
