αμοιβός — ἀμοιβός, ο (Α) 1. αυτός που εναλλάσσεται, που παίρνει τη θέση άλλου, που διαδέχεται κάποιον 2. (το αρσ. στον πληθ.) οἱ ἀμοιβοί οι στρατιώτες που αντικαθιστούν άλλους 3. (ως επιθ.) α) αυτός που γίνεται ή δίνεται σε ανταπόδοση, σε ανταλλαγή β)… … Dictionary of Greek
ἀμοιβός — one who exchanges masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμοιβοί — ἀμοιβός one who exchanges masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμοιβούς — ἀμοιβός one who exchanges masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀμοιβόν — ἀμοιβός one who exchanges masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χρυσαμοιβός — όν, Α 1. αυτός που ανταλλάσσει χρυσά νομίσματα 2. μτφ. (για τον Αρη) αυτός που λυτρώνει τα σώματα τών νεκρών ή τών αιχμαλώτων με το ξίφος του ή, κατ άλλους, αυτός που αποδίδει τους νεκρούς έναντι χρυσού. [ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο) * + ἀμοιβός (<… … Dictionary of Greek
отъда˫аниѥ — ОТЪДА˫АНИ|Ѥ (1*), ˫А с. Воздаяние: ты ѹбо сщ҃ныи ѡч҃е тако поживъ и преставивъс˫а. нынѣ на нб҃сѣхъ приимаѥши ѿда˫аниѥ. свѣтѹ великомѹ предъсто˫а. (τὰς ἀμοιβος) ЖФСт к. XII, 170 … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
αλφιταμοιβός — ἀλφιταμοιβός, ο (Α) αυτός που εμπορεύεται άλφιτα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἄλφιτον ( α) + ἀμοιβὸς «αυτός που ανταλλάσσει»] … Dictionary of Greek
αμείβω — (Α ἀμείβω) 1. παρέχω αντιμισθία, πληρώνω την αμοιβή για κάποια εργασία 2. (με ηθική σημασία) παρέχω ηθική αμοιβή ως πληρωμή για προσφερόμενη υπηρεσία, ανταμείβω, ανταποδίδω αρχ. Ι ενεργ. 1. δίνω ως αντάλλαγμα 2. παίρνω ως αντάλλαγμα 3. (για τόπο) … Dictionary of Greek
αργυραμοιβός — Εκείνος που ασχολείται επαγγελματικά με την ανταλλαγή ξένων νομισμάτων με το νόμισμα της χώρας του ή με την ανταλλαγή νομισμάτων διαφορετικών τόπων και κερδίζει από τη διαφορά που προκύπτει από τη σχετική πράξη. To επάγγελμα του α. είναι… … Dictionary of Greek
επημοιβός — ἐπημοιβός, όν και ός, ή, όν (Α) 1. αυτός που χρησιμεύει για αλλαγή, ανταλλακτικός («οὐ γὰρ πολλαὶ χλαῑναι ἐπημοιβοί τε χιτῶνες», Ομ. Οδ.) 2. επάλληλος, σταυρωτός. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αμοιβός (< αμείβω), το η λόγω τής λειτουργίας τού νόμου τής… … Dictionary of Greek
