ἀ-εικέλιος, α, ον, Od. 19, 341 ἀεικελίῳ ἐνὶ κοίτῃ; unziemlich, schmählich, πληγαί Od. 4, 244, ἄλγος 14, 32, ἀλαωτύς 9, 503; dah. schlecht, gering, δίφρος 20. 259 (Apoll. Lex. εὐτελής), χιτών 24, 228, u. so von dem zum Bettler verwandelten Odysseus 13, 402, unansehnlich, vgl. 6, 242; so δέμας Eur. Andr. 131. – Adv. Od. 8, 231.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
εἰκέλιος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εἰκελίων — εἰκέλιος fem gen pl εἰκέλιος masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εἰκέλιον — εἰκέλιος masc acc sg εἰκέλιος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εἰκέλια — εἰκέλιος neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
