ἀκασκαῖον ἄγαλμα πλούτου, Aesch. Ag. 721 ch., sanfte, gemächliche Reichthumszier (Schol. λίαν κεκοσμημένος, Schneider ἀκασταῖος von α intens. u. κάζω, κέκασμαι; andere verb. das vorangehende φρόνημα damit, der Concinnität widersprechend).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀκασκαῖον — ἀκασκαῖος gentle masc acc sg ἀκασκαῖος gentle neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ακασκαίος — ἀκασκαῑος, αία, ον (Α) [ἄκασκα] ήσυχος (ή σύμφωνα με άλλη ερμηνεία), καταστόλιστος «ἀκασκαῑόν τ ἄγαλμα πλούτου» (Αισχύλ. Αγ. 741) … Dictionary of Greek
