ἀκωκή, ἡ (ἀκή), die Spitze, Hom. oft, fast immer Versende, mitten im Verse Iliad. 21, 60, fast immer nom. ἀκωκή, oft ἤλυϑ' ἀκωκή, Iliad. 21, 60 ἀκωκῆς, 17, 295. 23, 821 ἀκωκῇ; des Pfeiles Od. 22, 16, ἔγχεος Il. 5, 16, δουρός 10, 373, βέλεος 13, 251; auch bei sp. D.; selten in Prosa, Arr. Ind. 24 Luc. D. Mort. 27, 4.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ακωκή — ἀκωκή, η (Α) οξύ άκρο, αιχμή (δόρατος, ξίφους κ.λπ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αναδιπλασιασμένος τ. τής λ. ἀκή* από τη ρ. ἀκ * (πρβλ. και ἀγωγή)] … Dictionary of Greek
ἀκωκῇ — ἀκωκή point fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκωκή — point fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκωκαῖς — ἀκωκή point fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκωκαί — ἀκωκή point fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκωκῆς — ἀκωκή point fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀκωκήν — ἀκωκή point fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ak̂-, ok̂- (*hekʷ-) — ak̂ , ok̂ (*hekʷ ) English meaning: ‘sharp; stone” Deutsche Übersetzung: ‘scharf, spitz, kantig” and ‘stein” Material: 1. e/o and ü St: Pers. üs (lengthened grade form) “millstone, grindstone”; Gk. ἀκή “point”, lengthenedgrade… … Proto-Indo-European etymological dictionary
ακή — (I) ἀκὴ, η (Α) αιχμή. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ἀκὴ ανάγεται στη ΙΕ ρίζα *ακ που σήμαινε «οξύς, αιχμηρός, κοφτερός». Με την ίδια ρίζα συνδέονται πολλές λέξεις τής Ελληνικής, όπως ἄκρος, ἄκων, ἀκόντιον, ἀκμή, ἀκόνη κ.ά. Αντίθετα προς τη λ. ἀκή, που σώθηκε… … Dictionary of Greek
DIONYSIUS Periegetes — temporibus Augusti, scripsit Geographiam versibus hexametris Graecis, quae hodie exstat: quod opus ἷςτορικὸν καλοῦσιν οἱ παλαιοὶ: ut ait Eust. Schol. Idem vixisse eum ait οὐχ ὑπὸ τῶ ὑπάτων, ἀλλ᾿ ἐπὶ τῶ ἀνάκτων, non sub Consulibus sed sub… … Hofmann J. Lexicon universale
PARTHIA — I. PARTHIA Asiae regio, perampla, ab occasu Mediâ, ab Aquilone Hyrcaniâ, ab ortu Arianâ, a meridie Carmaniae desertis terminata. Parthenen Qu. Curtius vocat. l. 6. 2. c. ubi docet Parthos Scitharum progeniem esse, quod et Dionys. testatur.… … Hofmann J. Lexicon universale
