ὀχλο-κοπικός

ὀχλο-κοπικός, ή, όν, den ὀχλοκόπος betreffend, ἡ ὀχλοκοπική, sc. τέχνη, die Kunst, dem Pöbel zu schmeicheln, Sext. Emp. adv. rhett. 50.