- ἀ-φραίνω
ἀ-φραίνω (entst. ἈΦΡΑΝΙΏ, φρήν, ἄφρων), unvernünftig, thöricht sein, Il. 2, 258 Od. 20, 360 u. Sp., wie Plut. adv. Stoic. 10. Bei Hippocr. nach Galen. auch ἀφράζω; Hesych. ἀφράσσει, ἀσυνετεῖ
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ἀ-φραίνω (entst. ἈΦΡΑΝΙΏ, φρήν, ἄφρων), unvernünftig, thöricht sein, Il. 2, 258 Od. 20, 360 u. Sp., wie Plut. adv. Stoic. 10. Bei Hippocr. nach Galen. auch ἀφράζω; Hesych. ἀφράσσει, ἀσυνετεῖ
http://www.zeno.org/Pape-1880.
φραίνω — Ν ευφραίνω, χαροποιώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευφραίνω, με σίγηση τού αρκτικού άτονου / ε / (πρβλ. εὑρίσκω: βρίσκω)] … Dictionary of Greek
οσφραίνομαι — (Α ὀσφραίνομαι και ὀσφραίνω) 1. αισθάνομαι την οσμή από κάτι, μυρίζω, μού μυρίζει κάτι («κρομμύων ὀσφραίνομαι», Αριστοφ.) 2. μτφ. αντιλαμβάνομαι, μυρίζομαι, παίρνω μυρωδιά («ὀσφραινόμενος τοῡ χρυσίου», Λουκιαν.) νεοελλ. προαισθάνομαι, προμαντεύω… … Dictionary of Greek