- ὀτοβέω
ὀτοβέω, p. auch ὀττοβέω; tosen, toben, lärmen, Hesych. erkl. ϑορυβέω; ὁ δὲ χαλκοδέτοις κοτύλαις ὀτοβεῖ, Aesch. frg. 51; auch c. accus., κηρόπλαστος ὀτοβεῖ δόναξ ὑπνοδόταν νόμον, Prom. 574, u. einzeln bei Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ὀτοβέω
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ὀτοβεῖ — ὀτοβέω sound loudly pres ind mp 2nd sg (attic epic doric ionic) ὀτοβέω sound loudly pres ind act 3rd sg (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
