ὀρτάλιχος, ὁ, = ὀρταλίς; Aesch. Ag. 54; Ar. Av. 836, die Küchlein, wo der Schol. bemerkt, daß böotisch so die Hähne hießen; vgl. Strattis bei Ath. XIV, 622 a; Theocr. 13, 12; Nic. Al. 165 u. a. sp. D., wie Archi. 26 (IX, 346).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ορτάλιχος — ὀρτάλιχος, ὁ (ΑΜ) 1. υποκορ. τού ορταλίς*. 2. νεοσσός 3. νεογνό ζώου 4. (βοιωτ. τ.) αλεκτρυών, πετεινός. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρταλίς + εκφραστικό επίθημα ιχος (πρβλ. κόψιχος)] … Dictionary of Greek
ὀρτάλιχος — chick masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχοισι — ὀρτάλιχος chick masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχους — ὀρτάλιχος chick masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρταλίχων — ὀρτάλιχος chick masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρτάλιχοι — ὀρτάλιχος chick masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὀρτάλιχον — ὀρτάλιχος chick masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οβρίκαλα — ὀβρίκαλα και ποιητ. τ. ὄβρια, τὰ (Α) νεογνά ζώων, ιδίως άγριων («λεόντων πάντων τ ἀγρονόμων φιλομάστοις θηρῶν ὀβρικάλοισι», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο τ. οβρίκαλα μαρτυρείται στον Αισχύλο στη δοτ. τού πληθ. ὀβρικάλοισι (και ὀβρίχοισι) … Dictionary of Greek
ορταλιχεύς — ὀρταλιχεύς, ὁ (Α) [ορτάλιχος] νεογνό πτηνού, νεοσσός … Dictionary of Greek
