ἀπο-κήρυκτος, ὁ, der enterbte Sohn, von dem sich der Vater öffentlich losgesagt, Suid.; Luc. Icarom. 14; nach Poll. 4, 93 zuerst von Theopomp. gebraucht, vgl. Moeris. Bei K. S. der aus der Gemeinde Gestoßene, Excommunicirte.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ιεροκήρυκτος — ἱεροκήρυκτος, ον (Μ) αυτός που κηρύχθηκε ως ιερός από την εκκλησία («ἱεροκήρυκτος ἡμέρα», Στουδ. Θεόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο) * + κηρυκτος (< κηρύττω), πρβλ. α κήρυκτος, ανα κήρυκτος] … Dictionary of Greek
θεοκήρυκτος — θεοκήρυκτος, ον (Μ) αυτός που κηρύχθηκε από τον θεό. επίρρ... θεοκηρύκτως με θείο κήρυγμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + κήρυκτος (< κηρύσσω), πρβλ. α κήρυκτος] … Dictionary of Greek
