αἰγίλωψ, ωπος, ὁ (bei Nic. Ther. 857 auch αἰγίλοπος im gen.). 1) Geschwür im Augenwinkel, Thränenfistel, Medic. – 2) eine Art Hafer; auch Unkraut in der Gerste, Windhafer (avena sterilis), Theophr. Bei demselben auch eine Eichenart mit süßen Früchten (Quercus aegilops).
http://www.zeno.org/Pape-1880.
αιγίλωψ — (aegilops). Επιστημονική ονομασία γένους μονοετών ποωδών φυτών της οικογένειας των αγρωστωδών. Είναι χρήσιμα φυτά, γιατί αποτελούν ζωοτροφή. Από τα 15 είδη του γένους τα 9 ανήκουν στην ελληνική χλωρίδα. Τα κυριότερα από τα ελληνικά είδη είναι ο α … Dictionary of Greek
βελανιδιά — Γένος φυτών της οικογένειας των φηγιδών (δικοτυλήδονα) με περίπου 200 είδη μεγάλης σημασίας για τη δασική οικονομία των χωρών του βορείου ημισφαιρίου. Η β., που επιστημονικά ονομάζεται δρυς, είναι γνωστή σε πολλά είδη και ποικιλίες. Κάθε είδος… … Dictionary of Greek
aig-2 — aig 2 English meaning: oak Deutsche Übersetzung: “Eiche” Material: Gk. αἰγίλωψ “ an oaken kind “ (see under), presumably also κράτ αιγος, κρατ αιγών “ an uncertain type of tree “ (possibly “hard oak”). The outcome from αἰγίλωψ… … Proto-Indo-European etymological dictionary
овес — род. п. овса, укр. овес, род. п. вiвса, вiвсюг овсюг , блр. овсюк, др. русск. овьсъ, болг. овес, сербохорв. о̀вас, род. п. овса, словен. oves, род. п. ovsa, чеш. оvеs, слвц. оvоs, польск. owies, в. луж. wows, н. луж. hows. Родственно лит. avižà… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
egilope — (Del gr. aigilops < aigilos, hierba de que se alimentan las cabras + ops, cara, aspecto.) ► sustantivo femenino 1 BOTÁNICA Especie de avena, parecida a la ballueca, pero más alta y con más flores. SINÓNIMO [trigo montesino] 2 BOTÁNICA… … Enciclopedia Universal
egílope — (Del gr. aigilops < aigilos, hierba de que se alimentan las cabras + ops, cara, aspecto.) ► sustantivo femenino 1 BOTÁNICA Especie de avena, parecida a la ballueca, pero más alta y con más flores. SINÓNIMO [trigo montesino] 2 BOTÁNICA… … Enciclopedia Universal
ESCULUS — Graece αἰγίλωψ, non πλατύφυλλος, ut nonnulli volunt, arbor Iovi olim sacra. Virg. Georg. l. 2. v. 14. Pars autem posito surgunt de semine, ut altae Castaneae, nemorumque Iovi quae maxima frondet Esculus A proceritate, firmitate, et diuturnitate… … Hofmann J. Lexicon universale
FAGUS — arboris genus glandiferae, sicut robur, quercus et aesculus, cum qua postrema candem illam esse sciscunt Grammatici, quod fagum ἀπὸ τοῦ φαγεῖν dictam autumant, ut aesulum sive esculum ab esca, quod harum glande primi mortales victitarint: cum tum … Hofmann J. Lexicon universale
αγχίλωψ — ἀγχίλωψ, ( ωπος), ο (Α) αυτός που έχει απόστημα κοντά στην κόχη τού ματιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἄγχι + ὤψ, σύμφωνα με τον Γαληνό το «λ» θεωρείται ότι προήλθε από επίδραση τού συνώνυμου αἰγίλωψ πάντως το α΄ συνθ. τής λ. είναι μάλλον το ἄγχω] … Dictionary of Greek
αιγίδα — (αιγίς). Κατά την αρχαιότητα, η λέξη υποδήλωνε οποιοδήποτε επιθετικό ή αμυντικό όπλο των θεών και κυρίως του Δία και της Αθηνάς. Ως επιθετικό όπλο σήμαινε το σύννεφο της θύελλας που εξαπέλυε τις αστραπές και περιέκλειε την έννοια της καταιγίδας,… … Dictionary of Greek
αιγανέη — αἰγανέη, η (Α) λόγχη κυνηγετική, ακόντιο (τής ομηρικής εποχης)· [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. παράγωγο ενός τ. *αἴγ ανον, δηλωτικού κάποιου «ριπτομένου οργάνου, ακοντίου» (πρβλ. δρέπ ανον, φάσγ ανον κ.τ.ό.), από την ΙΕ ρίζα *aiĝ («κινούμαι… … Dictionary of Greek
