αὐτό-κτονος, 1) selbst gemordet, ϑάνατος Aesch. Spt. 663. – 2) αὐτοκτόνος, selbst, sich wechselseitig mordend, χείρ Aesch. Spt. 787; ebenso heißt die Hand der Medea, Eur. Med. 1249, die ihre eigenen Kinder gemordet. In Ep. ad. 389 (VII, 152) sind δῶρα αὐτοκτόνα Geschenke, die wechselseitigen Mord veranlassen. – Adv., -κτόνως, Aesch. Ag. 1618.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
αυτοκτόνος — ο (Α αὐτοκτόνος, ον) αυτός τερματίζει μόνος βίαια τη ζωή του αρχ. 1. φρ. «ἄνδρες τεθνᾱσιν ἐκ χειρών αὐτοκτόνων» σκότωσαν ο ένας τον άλλο 2. φρ. «αὐτοκτόνα δῶρα» δώρα που φέρνουν θάνατο. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο * + κτόνος < κτείνω «σκοτώνω» (πρβλ.… … Dictionary of Greek
γενοκτονία — Ο όρος κατά λέξη σημαίνει εξόντωση μιας εθνικής ομάδας, ενός γένους, και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1946 στη δίκη της Νυρεμβέργης (αγγλ. genocide), για να χαρακτηρίσει ένα ειδικό έγκλημα που διαπράχθηκε εναντίον μιας φυλής ή εθνικών και… … Dictionary of Greek
θαλασσοκτονώ — θαλασσοκτονῶ, έω (Μ) σκοτώνω στη θάλασσα. [ΕΤΥΜΟΛ. < θάλασσο * + κτονώ (< κτόνος < κτείνω), πρβλ. αυτο κτονώ, λιμο κτονώ] … Dictionary of Greek
