- θῆμα
θῆμα, τό, = ϑήκη od. ἀνάϑημα, Soph. frg. 484.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θῆμα
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θήμα — θῆμα, τὸ (Α) [τίθημι] 1. τάφος, μνήμα, θήκη νεκρού 2. γλωσσ. προοίμιο … Dictionary of Greek
θῆμα — tomb neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θήμασι — θῆμα tomb neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θήματι — θῆμα tomb neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τίθημι — ΝΜΑ (μέσ. παθ.) τίθεμαι τοποθετούμαι νεοελλ. (κυρίως σε φρ.) α) «τίθεμαι επικεφαλής» i) μπαίνω πρώτος στη σειρά ii) μτφ. γίνομαι αρχηγός, προΐσταμαι β) «τίθεμαι επί ποδός» δραστηριοποιούμαι, κινητοποιούμαι γ) «τίθεμαι επί το έργον» καταπιάνομαι… … Dictionary of Greek
dhē-2 — dhē 2 English meaning: to put, place Deutsche Übersetzung: ‘setzen, stellen, legen” Material: O.Ind. dádhüti, Av. daδüiti “ he places “, O.Pers. Impf. sg. adadü “ he has installed “, O.Ind. Aor.á dhü m “I placed”, Med. 3. sg.… … Proto-Indo-European etymological dictionary
ана́фема — ы, ж. 1. церк. Отлучение от церкви, проклятие. Забыт Мазепа с давних пор; Лишь в торжествующей святыне Раз в год анафемой доныне, Грозя, гремит о нем собор. Пушкин, Полтава. 2. прост. Употребляется как бранное слово. Лунев молчал и, ненавидя ее… … Малый академический словарь
эрите́ма — ы, ж. мед. Покраснение кожи вследствие расширения кожных сосудов. [От греч. ’ερυθημα краснота] … Малый академический словарь
Ejército bizantino — Saltar a navegación, búsqueda El ejército bizantino, es decir, el ejército del Imperio Bizantino o Imperio Romano de Oriente, comenzó como una versión renovada del ejército romano, manteniendo unos niveles similares de disciplina, valor y… … Wikipedia Español
VENUS — I. VENUS ab antiquis amorum, gratiarum, pulchritudinis, deliciarum, voluptatumque omnium habita est Dea: ita dicta a veniendo, quod ad omnes res veniat, ut auctore est Cicer. l. 3. de Nat. Deor. c. 24. Hanc Poetae, ex spumâ maris et Caeli… … Hofmann J. Lexicon universale
επιθηματουργία — ἐπιθηματουργία, ἡ (Α) η τέχνη τής κατασκευής επιθημάτων, καλυμμάτων. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + θήμα (γεν. θήματ ος) + ουργία (< έργον)] … Dictionary of Greek
