- οἰκιακός
οἰκιακός, = οἰκεῖος, häuslich; v. l. für οἰκειακός, Plut. Cic. 20; im Ggstz von οἰκοδεσπότης, domesticus, Matth. 10, 25.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
οἰκιακός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
οἰκιακός — of masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οικιακός — ή, ό (Α οἰκιακός, ή, όν) [οικία] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οικία ή αυτός που γίνεται μέσα στην οικία, ο σπιτικός (α. «οικιακή παραγωγή» η παραγωγή που γίνεται από τα μέλη τής οικογένειας μέσα στο σπίτι β. «οἰκιακὰ σκεύη», πάπ.) νεοελλ. 1 … Dictionary of Greek
οικιακός, -ή — ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην οικία, ο σπιτίσιος, ο σπιτικός: Ζητείται οικιακή βοηθός, υπηρέτρια. 2. ως ουσ., οικιακά, τα οι δουλειές του σπιτιού: Επάγγελμα οικιακά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
οἰκιακῶν — οἰκιακός of fem gen pl οἰκιακός of masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκιακόν — οἰκιακός of masc acc sg οἰκιακός of neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκιακοῖς — οἰκιακός of masc/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκιακοί — οἰκιακός of masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οἰκιακούς — οἰκιακός of masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
домашний — др. русск. домачьнии, ст. слав. домаштьнь οἰκιακός, сербохорв. до̀маħӣ, словен. domač, чеш. domaci, кашуб. domȏci, в. луж. domjacy, н. луж. domacny. Производное от слав. doma, русск. дома с праслав. ti̯o (ср. др. инд. amā tyas домочадец,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Rangawis — (Rangabé), 1) Alexandros Risos, namhafter neugriech. Gelehrter, Dichter und Staatsmann, geb. 25. Dez. 1810 in Konstantinopel aus einer Fanariotenfamilie, gest. 29. Jan. 1892 in Athen, siedelte 1818 mit seinem Vater Joannes Risos R., einem hohen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
αναθρεπτός — και φτός, ή, ό [ανατρέφω] 1. αυτός που ανατρέφεται ή ανατράφηκε από μικρή ηλικία από ξένη οικογένεια σαν δικό της παιδί α) το αρσ. ως ουσ. ο αναθρεφτός ο μη πραγματικός γιος, ψυχογιός, ψυχοπαίδι β) το θηλ. ως ουσ. η αναθρεφτή η μη πραγματική κόρη … Dictionary of Greek
