- οἰσπάτη
οἰσπάτη, ἡ, oder nach E. M. 619, 10 ὀϊσπάτη, nach Didym. bei Hesych. ὁ τῶν προβάτων ῥύπος; nach Suid. ὁ ῥύπος τῶν ἐρίων, also = Folgdm. Nach der Ableitung von πάτος u. οἶς = Schaafmist, s. οἰσπώτη; auch οἴσπη, οἰσπότη, vgl. Koen zu Greg. Cor. 543.
http://www.zeno.org/Pape-1880.