- οὐλοός
οὐλοός, ep. = ὀλοός, verderblich, Ap. Rh. 2, 85. 3, 1420 u. a. sp. D., wie Nic. Ther. 759.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
οὐλοός
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ουλοός — οὐλοός, ον (Α) (επικ. τ.) βλ. ολοός (Ι) … Dictionary of Greek
οὐλοός — destructive masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐλοόν — οὐλοός destructive masc/fem acc sg οὐλοός destructive neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐλοά — οὐλοός destructive neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ολοός — (I) ὀλοός και ὀλοιός και ὀλος, ή, όν και οὐλοός και ὀλώϊος και ὀλοίϊος, ον (Α) 1. θανατηφόρος, ολέθριος, καταστρεπτικός («θεῶν ὀλοώτατε πάντων», Ομ. Ιλ.) 2. (σπαν. με παθ. σημ.) κατεστραμμένος, χαμένος («ὀλοοὺς ἀπέλειπον Τυρίας ἐκ ναὸς ἔρροντας» … Dictionary of Greek
Übel — Übel, er, ste, adj. et adv. überhaupt dem Willen eines vernünftigen Geistes zuwider und darin gegründet, da es denn bald dem wohl, bald auch dem gut entgegen stehet. In engerer Bedeutung. 1) Man sagt, es ist mir übel, wenn man eine unangenehme… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
πανουλεύς — Α (κατά τον Ησύχ.) «ἐξώλης». [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + θ. ουλ (< ὄλλυμι, πρβλ. οὖλος, οὐλοός) + κατάλ. ευς] … Dictionary of Greek
