οὐρίαχος, ὁ (von οὐρά), das hinterste, letzte Ende: ἔγχεος οὐρίαχος, das untere mit Eisen beschlagene Ende der Lanze, Il. 13, 443. 16, 612. 17, 528: πλήξας ῥομβωτῷ δούρατος οὐριάχῳ, Antp. Sid. 19 (VI, 111). S. οὐρακός.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ουρίαχος — οὐρίαχος, ὁ (Α) 1. το πίσω σιδερένιο άκρο τού δόρατος 2. το τμήμα τής κεφαλής βέλους που στερεώνεται στην άτρακτο 3. πιθ. το στέλεχος κηροστάτη 4. τμήμα κουπιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < οὐρά. Ο τ. αποτελεί πιθ. εκτεταμένη για μετρικούς λόγους μορφή τού… … Dictionary of Greek
οὐρίαχος — bottom masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐριάχου — οὐρίαχος bottom masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐριάχους — οὐρίαχος bottom masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐριάχῳ — οὐρίαχος bottom masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐρίαχοι — οὐρίαχος bottom masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐρίαχον — οὐρίαχος bottom masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
urioc — urióc (uruióc), uriócuri (uruiócuri), s.n. (reg.) piedin, frimbie, fire neţesute la capătul stofei. Trimis de blaurb, 25.03.2007. Sursa: DAR urióc ( oáce), s.n. – Primele fire ale urzelii. – var. uruioc, Trans. orioş. sb. urivak sfoară… … Dicționar Român
