- λάληθρος
λάληθρος, ον, geschwätzig; ϑῆλυ γένος Ep. ad. 33 (XII, 136); κίσσα Lycophr. 1319; B. A. 50 erkl. λάλος καὶ διὰ τοῦ λαλεῖν κακουργῶν.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
λάληθρος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
λάληθρος — λάληθρος, ον (Α) λάλος, φλύαρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < λαλῶ + επίθημα θρος (πρβλ. στρωμύλη θρος)] … Dictionary of Greek
λάληθρον — λάληθρος talkative masc/fem acc sg λάληθρος talkative neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λαλώ — έω και άω (AM λαλῶ, έω) 1. λέγω (α. «εἶπα καὶ ἐλάλησα ἁμαρτίαν οὐκ ἔχω» β. «αὐτοῡ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα ὅσα ἄν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾱς», ΚΔ) 2. έχω έναρθρο λόγο, ομιλώ, εκφράζομαι προφορικά («λαλεῑ οὐθὲν τῶν ἄλλων ζῴων πλὴν ἀνθρώπου», Αριστοτ.) 3. (για… … Dictionary of Greek
