- θηητήρ
θηητήρ, ῆρος, ὁ, ep. = ϑεατής, Hom. τόξων, Od. 21, 397, Beschauer u. Kenner, Schol. ϑαυμαστικός, ἔμπειρος. Auch Perict. Stob. fl. 85, 19.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θηητήρ
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θηητήρ — θηητήρ, ος ὁ (Α) [θηέομαι] αυτός που βλέπει με θαυμασμό κάτι («θηητὴρ τόξων») … Dictionary of Greek
θηητήρ — one who gazes at masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θηητῆρα — θηητήρ one who gazes at masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θηήτωρ — θηήτωρ, ὁ (Α) [θηέομαι] (ποιητ. τ.) βλ. θηητήρ … Dictionary of Greek
