- ληϊτις
ληϊτις, ιδος, ἡ, die Beutemachende oder Beuteverleihende, Il. 10, 460, von der Pallas, die sonst ἀγελείη heißt; vgl. Paus. 5, 14 u. Lycophr. 105. –. Aber κούρη, erbeutet, Ap. Rh. 1, 818.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ληϊτις
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ληίτις — ληΐτις, ίτιδος, ἡ (Α) 1. (επίθ. τής Αθηνάς) αυτή που λαφυραγωγεί, που συνεργεί στη λεία, στη λαφυραγώγηση 2. αιχμάλωτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ληΐη, ιων. τ. τού λεία, + επίθημα ίτις (πρβλ. κρην ίτις, στεφαν ίτις)] … Dictionary of Greek
ληῖτις — she who makes fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ληῖτιν — ληῖτις she who makes fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ληίτιδα — ληί̱τιδα , ληῖτις she who makes fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ληίτιδες — ληί̱τιδες , ληῖτις she who makes fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ληίτιδι — ληί̱τιδι , ληῖτις she who makes fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ληίτιδος — ληί̱τιδος , ληῖτις she who makes fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
