- ληϊστύς
ληϊστύς, ύος, ἡ, das Beutemachen, Plündern, Her. 5, 6.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
ληϊστύς
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
ληιστύς — ληϊστύς, ύος, ἡ (Α) [ληΐζομαι] ληστεία, λεηλασία, αρπαγή («τὸ ζῆν ἀπὸ πολέμου καὶ ληϊστύος κάλλιστον», Ηρόδ.) … Dictionary of Greek
ληιστύος — ληιστύς plundering fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-τυς — τυος, Α αρχαϊκό καταληκτικό σύστημα ρηματικών ονομάτων, δηλωτικών τού ποιού ενεργείας συνωνύμων τών θηλ. σε σις (πρβλ. βιβρώσκω: βρω τύς «βρώση», ἀλαόω: ἀλαω τύς «τύφλωση», βοάω: βοη τύς «βοή»). Η κατάληξη ανάγεται στην Ινδοευρωπαϊκή * tu /* tw… … Dictionary of Greek
