- θηρο-μιγής
θηρο-μιγής, ές, = ϑηριομιγής; φῦλα, von den Centauren, Opp. C. 2, 6; ὠρυγή Plut. Mar. 20, verworrenes Geheul von wilden Thieren.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θηρο-μιγής, ές, = ϑηριομιγής; φῦλα, von den Centauren, Opp. C. 2, 6; ὠρυγή Plut. Mar. 20, verworrenes Geheul von wilden Thieren.
http://www.zeno.org/Pape-1880.