- θανατήσιμος
θανατήσιμος, dasselbe, von Poll. 5, 132 verworfen, wo aber Bekk. ϑανατήσιος liest.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θανατήσιμος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θανατήσιμος — θανατήσιμος, ίμη, ον (Μ) [θανατώ] 1. θανάσιμος 2. το αρσ. ως ουσ. ὁ θανατήσιμος ο θνητός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. θανατησ τού θανατώ (ΙΙ) (πρβλ. μέλλ. θανατήσ ω) + κατάλ. ιμος (πρβλ. αινέσ ιμος < θ. αινέσ τού αινώ)] … Dictionary of Greek
