- θεο-στιβής
θεο-στιβής, ές, von Gott betreten, E. M. 445, 51 u. Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
θεο-στιβής
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
θεοστιβής — θεοστιβής, ές (AM) αυτός πάνω στον οποίο βάδισε ο θεός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θεο * + στιβής (< στίβος < στείβω «πατώ»), πρβλ. πεδο στιβής, χθονο στιβής] … Dictionary of Greek
μονοστιβής — μονοστιβής, ές (Α) αυτός που βαδίζει μόνος, χωρίς ακόλουθο («ξὺν λοχίταις είτε καὶ μονοστιβῇ», Αισχύλ). [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + στιβής (< στῖβος, τὸ), πρβλ. θεο στιβής] … Dictionary of Greek
