λύμη

λύμη

λύμη, ἡ, schmähliche Behandlung in Worten und Werken, Beschimpfung, Schmach, Mißhandlung, auch übh. Schaden, Verderben; ταῖςδ' ἀδαμαντοδέτοισι λύμαις Aesch. Prom. 148, wie 425; δόμων ἐπὶ λύμῃ Spt. 861; καὶ χερσὶ καὶ λύμαισι Soph. El. 1187; λύμας ἀντίποιν' ἐμᾶς Eur. Hec. 1074, vgl. Heracl. 471; λύμαις ἐχϑίσταις φϑείρειν τι, Ar. Av. 1068; ἐπὶ λύμῃ, um Einem zu beschimpfen, Her. 2, 121, 4, wie σἄνδρα οὕτο αἰσχρῶς λύμῃ διακείμενον, von einem Menschen, dem Nasen u. Ohren abgeschnitten sind, 2, 162; vgl. auch λυμαίνομαι; – ὧν διαφϑειρομένων οὐκ ἂν γίγνοιτο μεγάλη λύμη τῇ πόλει, es dürfte der Stadt kein großer Nachtheil daraus erwachsen, Plat. Legg. XI, 919 c; αἱ κύνες τὰ ϑηρία ἀπερύκουσιν ἀπὸ λύμης καρπῶν καὶ προβάτων Xen. Oec. 5, 6; Sp., wie Pol. 6, 10, 3. – Auch = λῦμα, Besudelung, Unreinigkeit, ποταμὸς πάσας ὑποδεχόμενος τὰς ἀνϑρωπείας λύμδς Pol. 5, 59, 11


http://www.zeno.org/Pape-1880.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • λύμη — λύμη, ἡ (Α) 1. άσχημη, προσβλητική μεταχείριση, κακοποίηση με λόγια και με έργα 2. βλάβη, φθορά, καταστροφή, όλεθρος («ὧν διαφθειρομένων οὐκ ἂν γίγτοιτο μεγάλη λύμη τῇ πόλει», Πλάτ.) 3. ρύπος, ακαθαρσία, λύμα («καθάπερ γὰρ σιδήρῳ μὲν ἰός, ξύλοις… …   Dictionary of Greek

  • λύμη — λύ̱μη , λύμη outrage fem nom/voc sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λύμῃ — λύ̱μῃ , λύμη outrage fem dat sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λῦμαι — λύμη outrage fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λύμα — λύ̱μᾱ , λύμη outrage fem nom/voc/acc dual λύ̱μᾱ , λύμη outrage fem nom/voc sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • λύμας — λύ̱μᾱς , λύμη outrage fem acc pl λύ̱μᾱς , λύμη outrage fem gen sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Schiffswerftkäfer — (Lymexylon navale) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung …   Deutsch Wikipedia

  • Stephănos [2] — Stephănos. I. Biblische Person: 1) St. S., ein Hellenist, einer der ersten Diakonen an der Christlichen Gemeinde in Jerusalem u. zwar, wie es scheint, für den hellenistischen Theil derselben. Da er in der Synagoge von dem specifischen Unterschied …   Pierer's Universal-Lexikon

  • тля — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;}  сущ. (греч. φθορά) тление, растление; (βρώσις) ржавчина; (λύμη)… …   Словарь церковнославянского языка

  • вредъ — ВРЕД|Ъ (179), А с. 1.Болезнь; нарыв, гнойник: ст҃ославъ... дрьжащю ст҃ааго роукоу [мощи] прилагааше къ вредоу. имь же бол˫аше на шии. и къ очима и къ темени. СкБГ XII, 20г; пьси же мимо ходѩще... отирахоу гнои. ѡ(т) оудовъ ѥго. облизающе врѣдъ.… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • пагоуба — ПАГОУБ|А (287), Ы с. 1. Разрушение, уничтожение; гибель: како ли ѹвижю пагѹбѹ гра(д) моѥго. нъ аще погѹбиши ˫а с ними и азъ погыбнѹ. ПрЛ 1282, 60а; ˫азыцьнии б҃зi. камениѥ безд҃шьноѥ и дрѣво ѥсть. и водѧть чл҃вкы въ пагѹбѹ. Там же, 134в; и ˫ако ѿ …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”