- μοχλευτής
μοχλευτής, ὁ, der mit dem Hebel schwere Lasten hebt u. fortbewegt, Ar. γῆς καὶ ϑαλάσσης, Zeus, Nubb. 599, u. kom., καινῶν ἐπῶν κινητὰ καὶ μοχλευτά, neuer Worte Beweger u. Hebler, 1379; einzeln bei Sp.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μοχλευτής
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μοχλευτής — μοχλευτής, ὁ (Α) [μοχλεύω] αυτός που υψώνει, μετακινεί ή μετατοπίζει κάτι χρησιμοποιώντας μοχλό … Dictionary of Greek
μοχλευτήν — μοχλευτής one who heaves by a lever masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μοχλευτά — μοχλευτά̱ , μοχλευτής one who heaves by a lever masc nom/voc/acc dual μοχλευτής one who heaves by a lever masc voc sg μοχλευτής one who heaves by a lever masc nom sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
VECTIS — I. VECTIS Cinyrae inventum, Plin. l. 7. c. 56. quos aquifolios, laureos, ulmeos fieri iubet Cato, apud eundem l. 16. c. 43. Cuiusmodi vectem perpetuum ab Archimede excogitatum facilique negotiô, tenelli peruli tantum virtute, 125. libras… … Hofmann J. Lexicon universale
μοχλευτικός — μοχλευτικός, ή, όν (Α) [μοχλευτής] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη μόχλευση … Dictionary of Greek
