- μαθητέος
μαθητέος, adj. verb. zu μανϑάνω, zu lernen und allgemein, zu erkennen, wahrzunehmen, Her. 7, 16, 3; πόσα καὶ πότε μαϑητέον, Plat. Legg. VII, 818 d.
http://www.zeno.org/Pape-1880.
μαθητέος
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
μαθητέα — μαθητέος to be learnt neut nom/voc/acc pl μαθητέᾱ , μαθητέος to be learnt fem nom/voc/acc dual μαθητέᾱ , μαθητέος to be learnt fem nom/voc sg (attic doric aeolic) μαθητής learner masc acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαθητέον — μαθητέος to be learnt masc acc sg μαθητέος to be learnt neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μαθητέων — μαθητέος to be learnt masc/neut gen pl μαθητής learner masc gen pl (epic ionic) μαθητός learnt masc/fem gen pl (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
