δι-έκ

δι-έκ, vor Vocalen διέξ, durch u. heraus; vgl. διαπρό; Hom. Odyss. 17, 460 νῠν δή σ' οὐκέτι καλὰ διὲκ μεγάροιό γ' ὀίω ἂψ ἀναχωρήσειν; Iliad. 15, 124 εἰ μὴ Ἀϑήνη ὦρτο διὲκ προϑύρου; – sp. D. Auch absolut, = ganz durch, H. h. Apoll. 432.